Spot 90
Deliverance of Dhenukasura
Lord Balarama killed Dhenukasura, who didn’t allow anyone to enter Talavana forest.
As the cowherd boys approached Balarama and Krishna, they made a humble request. “Dear Balarama and Krishna,” they said, “a powerful demon in the form of an ass and his friends are making it difficult for us to approach the Talavana forest. Although it’s full of ripe fruits, we are afraid to go there because of these demons. We were all attracted by the sweet aroma of the fruits and wanted to enjoy them with you.” Balarama and Krishna pleased their friends by heading to the forest and pulling the tree causing the ripe fruits to fall. Suddenly, the demon Dhenukasura appeared and attacked Balarama, kicking Him on the chest with his hind legs. However, Balarama caught the legs of the ass, swirled him around, causing him to give up his life air due to strong circulatory motion and threw him into the treetops. Dhenukasura’s friends then attacked Balarama and Krishna, but the brothers likewise killed them all. In the following days, people and animals returned to the Talavana forest to enjoy the ripe fruits, which were made accessible by the grace of Balarama and Krishna.
धेनुकासुर का उद्धार
भगवान बलराम ने धेनुकासुर का वध किया जिसने किसी को भी तलवन वन में प्रवेश करने की अनुमति नहीं दी थी।
जैसे ही चरवाहे लड़के बलराम और कृष्ण के पास पहुंचे उन्होंने विनम्र अनुरोध किया। “प्रिय बलराम और कृष्ण,” उन्होंने कहा, “गधे के रूप में एक शक्तिशाली राक्षस और उसके दोस्त हमारे लिए तलवन जंगल तक जाना मुश्किल बना रहे हैं। हालांकि यह पके फलों से भरा है हम वहां जाने से डरते हैं क्योंकि ये राक्षस। हम सभी फलों की मीठी सुगंध से आकर्षित थे और आपके साथ उनका आनंद लेना चाहते थे।” बलराम और कृष्ण ने जंगल में जाकर अपने दोस्तों को प्रसन्न किया और पेड़ को उखाड़ दिया जिससे पके फल गिर गए। अचानक राक्षस धेनुकासुर प्रकट हुआ और बलराम पर हमला कर दिया और अपने पिछले पैरों से उनकी छाती पर लात मारी। हालाँकि, बलराम ने गधे के पैर पकड़ लिए, उसे चारों ओर घुमा दिया, जिससे तीव्र परिसंचरण गति के कारण उसकी प्राण वायु समाप्त हो गई और उसे पेड़ों की चोटी पर फेंक दिया। तब धेनुकासुर के दोस्तों ने बलराम और कृष्ण पर हमला किया, लेकिन भाइयों ने भी उन सभी को मार डाला। अगले दिनों में लोग और जानवर पके फलों का आनंद लेने के लिए तलवन जंगल में लौट आए जो बलराम और कृष्ण की कृपा से सुलभ हो गए थे।
धेनुकासुराची सुटका
भगवान बलरामांनी धेनुकासुराचा वध केला, ज्याने कोणालाही तळवनाच्या जंगलात प्रवेश दिला नाही.
गोपाळ मुले बलराम आणि कृष्णजवळ आल्यावर त्यांनी नम्र विनंती केली. ते म्हणाले, “प्रिय बलराम आणि कृष्ण,” ते म्हणाले, “गाढवाच्या रूपात असलेला एक शक्तिशाली राक्षस आणि त्याचे मित्र आम्हाला तळवणाच्या जंगलात जाणे कठीण करत आहेत. जरी ते पिकलेल्या फळांनी भरलेले असले तरी आम्हाला तेथे जायला भीती वाटते. हे भुते. आम्ही सर्व फळांच्या मधुर सुगंधाने आकर्षित झालो होतो आणि तुमच्याबरोबर त्यांचा आनंद घ्यायचा होता.” बलराम आणि कृष्ण यांनी त्यांच्या मित्रांना प्रसन्न करून जंगलात जाऊन पिकलेली फळे गळून पडणारे झाड ओढले. अचानक, धेनुकासुर राक्षस प्रकट झाला आणि त्याने बलरामावर हल्ला केला, त्याच्या मागच्या पायांनी त्याच्या छातीवर लाथ मारली. तथापि, बलरामाने गाढवाचे पाय पकडले, त्याला भोवती फिरवले, ज्यामुळे रक्ताभिसरणाच्या तीव्र गतीमुळे त्याने प्राण सोडले आणि त्याला झाडाच्या फांद्यामध्ये फेकले. त्यानंतर धेनुकासुराच्या मित्रांनी बलराम आणि कृष्ण यांच्यावर हल्ला केला, परंतु भावांनी त्या सर्वांना मारले. पुढील दिवसांत, बलराम आणि कृष्णच्या कृपेने उपलब्ध झालेल्या पिकलेल्या फळांचा आस्वाद घेण्यासाठी लोक आणि प्राणी तलावाच्या जंगलात परतले.
ધેનુકાસુરનો ઉદ્ધાર
તાલવનમાં કોઈને પ્રવેશ ન આપનારા ધેનુકાસુરનો વધ બલરામજીએ કર્યો.
ગોપબાળકોએ કૃષ્ણ અને બલરામને કહ્યુંઃ એક અતિ શક્તિશાળી ગર્દભ અને તેના સાથીઓએ તાલવનમાં અમારો પ્રવેશ વર્જિત બનાવી દીધો છે. એ વન પાકા ફળોથી લચી પડ્યું છે, પણ અમે ત્યાં જવામાં ભય અનુભવી રહ્યા છીએ. ફળોની મધુર સુગંધથી અમે ખૂબ આકર્ષિત થયા હોવાથી એ ખાવા ઈચ્છીએ છીએ.
બલરામ અને કૃષ્ણએ પોતાના સખાઓને તાલવનમાં દોરી જઈને રાજી કરી દીધા. તેમણે ફળોથી લદાયેલા વૃક્ષો હચમચાવ્યા જેથી અસંખ્ય ફળો ખેરી પડ્યા. એ જ વખતે ગર્દભ ધેનુકાસર પ્રગટ થયો અને તેણે બલરામજીની છાતી પર પોતાના પાછલા પગેથી લાત મારીને હુમલો કર્યો. જો કે બલરામજીએ ગર્દભને પગેથી ઝાલીને તેને ગોળગોળ ફેરવીને ઊંચા વૃક્ષ પર ફંગોળી દીધો, જેથી એના પ્રાણ ઊડી ગયા. પછી ધેનુકાસરના સાથીઓે કૃષ્ણ અને બલરામ પર ધસી આવ્યા, પણ તેમણે બધાનો વધ કર્યો. ત્યાર પછીના દિવસોમાં લોકો તથા પ્રાણીઓનો તાલવનમાં પ્રવેશ શક્ય બન્યો, કૃષ્ણ અને બલરામની કૃપાથી.
