Spot 49
Akrura Taking Krishna to Mathura
Akrura journeyed to Vrindavan to bring Krishna and Balarama to Mathura on the order of Kamsa
Akrura, a great devotee of Lord Krishna, followed Kamsa’s orders to bring Krishna and Balarama to Mathura. He anticipated seeing Krishna’s lotus feet, face, smile, and hair while journeying to Vridavana. Despite being sent by Krishna’s enemy, Akrura believed Krishna would not see him as an enemy due to his devotional attitude. He was warmly welcomed by Krishna and Nanda Maharaja, and after taking the meal together, Akrura informed Krishna about Kamsa’s plans. The next morning, they all set off for Mathurā. Upon hearing the news, the gopis became overwhelmed with anxiety and grief, and some fainted due to separation from Krishna. The gopis were upset that Krishna was leaving for Mathura without considering their feelings, and prayed for natural disturbances to prevent his departure. Despite Krishna’s attempts to console them, the gopis were grief-stricken and followed the chariot until they could no longer see it. They returned home with disappointed hearts but found consolation in thinking about Krishna’s pastimes.
अक्रूर कृष्ण को मथुरा ले जा रहे हैं
कंस के आदेश पर अक्रूर ने कृष्ण और बलराम को मथुरा लाने के लिए वृन्दावन की यात्रा की
भगवान कृष्ण के महान भक्त अक्रूर ने कृष्ण और बलराम को मथुरा लाने के लिए कंस के आदेश का पालन किया। उन्होंने वृदावन की यात्रा के दौरान कृष्ण के चरणकमल, चेहरा, मुस्कान और बाललीला देखने की आशा की। कृष्ण के शत्रु द्वारा भेजे जाने के बावजूद, अक्रूर का मानना था कि कृष्ण अपने भक्तिपूर्ण रवैये के कारण उन्हें शत्रु के रूप में नहीं देखेंगे। कृष्ण और नंद महाराज ने उनका गर्मजोशी से स्वागत किया और साथ में भोजन करने के बाद अक्रूर ने कृष्ण को कंस की योजनाओं के बारे में बताया। अगली सुबह, वे सभी मथुरा के लिए निकल पड़े। समाचार सुनकर गोपियाँ चिंता और शोक से अभिभूत हो गईं और कुछ कृष्ण से वियोग के कारण बेहोश हो गईं। गोपियाँ इस बात से परेशान थीं कि कृष्ण उनकी भावनाओं पर विचार किए बिना मथुरा के लिए प्रस्थान कर रहे थे और उन्होंने उनके प्रस्थान को रोकने के लिए प्राकृतिक गड़बड़ी की प्रार्थना की। कृष्ण द्वारा उन्हें सांत्वना देने के प्रयासों के बावजूद, गोपियाँ दुःखी थीं और रथ का तब तक पीछा करती रहीं जब तक कि वे उसे देखना बंद नहीं कर बैठीं। वे निराश मन से घर लौट आए लेकिन कृष्ण की लीलाओं के बारे में सोचकर उन्हें सांत्वना मिली।
अक्रूर कृष्ण-बलरामाला मथुरेला घेऊन जात आहे
कंसाच्या आदेशानुसार कृष्ण आणि बलरामाला मथुरेला आणण्यासाठी अक्रूराने वृंदावनाकडे प्रयाण केले
भगवान कृष्णचा महान भक्त अक्रूराने कृष्ण आणि बलरामांना मथुरेत आणण्यासाठी कंसाच्या आज्ञेचे पालन केले. वृदावनाला जाताना त्याला कृष्णचे चरणकमल, चेहरा, स्मित हास्याचे दर्शन होण्याची अपेक्षा होती. कृष्णच्या शत्रूने पाठवले असूनही, अक्रूराचा विश्वास होता की कृष्ण त्याच्या भक्ती वृत्तीमुळे त्याला शत्रू म्हणून पाहणार नाही. कृष्ण आणि नंद महाराजांनी त्यांचे मनापासून स्वागत केले आणि एकत्र भोजन केल्यावर अक्रूराने कृष्णला कंसाच्या योजनांची माहिती दिली. दुसऱ्या दिवशी सकाळी ते सर्वजण मथुरेला निघाले. ही बातमी ऐकून गोपी चिंता आणि शोकाने भारावून गेल्या आणि काही कृष्णपासून विरह झाल्यामुळे मूर्च्छित झाल्या. कृष्ण त्यांच्या भावनांचा विचार न करता मथुरेला निघून जात आहे हे पाहून गोपी नाराज झाल्या आणि त्यांचे प्रस्थान टाळण्यासाठी नैसर्गिक अडचणींसाठी प्रार्थना केली. कृष्णने त्यांचे सांत्वन करण्याचा प्रयत्न केला तरीही, गोपी शोकग्रस्त झाल्या आणि जोपर्यंत ते पाहू शकत नाहीत तोपर्यंत त्या रथाच्या मागे गेल्या. ते निराश अंतःकरणाने घरी परतले परंतु कृष्णच्या लीलांचा विचार करून त्यांना दिलासा मिळाला.
અક્રૂર દ્વારા કૃષ્ણને મથુરા લઈ જવા
કંસના આદેશ અનુસાર કૃષ્ણ-બલરામને મથુરા લઈ જવા અક્રૂરજીનું આગમન.
મહાન કૃષ્ણભક્ત અક્રૂરજી કંસના આદેશ અનુસાર કૃષ્ણ-બલરામને મથુરા લઈ જવા વૃંદાવન આવ્યા. માર્ગમાં તેઓ કૃષ્ણના કમળ જેવા ચરણ, મુખારવિંદ, સ્મિત તથા કેશકલાપના દર્શન કરવા આતુર બન્યા હતા. અક્રૂરજી માનતા હતા કે પોતે શત્રુપક્ષ તરફથી આવતા હોવા છતાં પોતાની ભક્તિને કારણે કૃષ્ણ તેમને શત્રુ તરીકે નહીં જુએ. કૃષ્ણએ તેમને બહુ હુંફાળો આવકાર આપ્યો અને તેમની સાથે ભોજન લીધું. ત્યાર પછી અક્રૂરજીએ તેમને મથુરા આવવાનું કંસનું આમંત્રણ આપ્યું. બીજી સવારે બધા મથુરા જવા રવાના થયા. આ વાવડ જાણીને ગોપીઓ ચિંતા-દુઃખ તથા વિરહભાવમાં ઝુરવા માંડી અને કેટલીક ગોપીઓ તો બેશુદ્ધ થઈ ગઈ. પોતાની લાગણીઓની પરવા કર્યા વિના કૃષ્ણ મથુરા જવા તૈયાર થયા એ બદલ ગોપીઓ નારાજ થઈ અને પ્રાર્થના કરવા માંડી કે કોઈ કુદરતી આફત ત્રાટકીને કૃષ્ણને મથુરા જતા અટકાવે તો સારું. તેમને સાંત્વના આપવાના કૃષ્ણના પ્રયાસો અસફળ રહ્યા અને ગોપીઓએ કૃષ્ણનો રથ દેખાતો બંધ થયો ત્યાં સુધી તેની પાછળ દોટ મૂકી. છેવટે તેઓ ભગ્નહૃદયે ઘરે પાછી ફરી અને પછી કૃષ્ણ લીલાની સ્મૃતિઓ જ તેમનો દિલાસો બની રહી.
